تایم‌لپس (Time-lapse) یکی از جذاب‌ترین تکنیک‌های تصویربرداری است که با فشرده‌سازی زمان، می‌تواند تحولاتی که در مدت طولانی رخ می‌دهند را در چند ثانیه به تصویر بکشد. از طلوع و غروب خورشید گرفته تا رشد گیاهان یا حرکت ابرها، همگی سوژه‌های خوبی برای تایم‌لپس هستند. اما برای رسیدن به نتیجه‌ای چشم‌نواز، باید با اصول ضبط تایم‌لپس حرفه‌ای آشنا باشید.
اولین و مهم‌ترین نکته، ثبات دوربین است. استفاده از سه‌پایه مقاوم یا پایه‌های مخصوص تایم‌لپس، مانع از لرزش تصویر می‌شود. هرگونه جابه‌جایی حتی جزئی در طول زمان، می‌تواند نتیجه نهایی را خراب کند.
نکته دوم، تنظیمات دستی دوربین است. باید فوکوس، نوردهی (Exposure)، و تراز سفیدی (White Balance) را به‌صورت دستی تنظیم کنید تا در طول مدت فیلم‌برداری تغییری نکنند. تغییرات خودکار باعث پرش و ناپایداری در ویدیو خواهند شد.
سوم، انتخاب فواصل زمانی مناسب بین فریم‌ها است. اگر از صحنه‌ای با حرکت سریع (مثل خیابان شلوغ) فیلم‌برداری می‌کنید، فواصل بین فریم‌ها باید کوتاه‌تر باشد (مثلاً ۱ یا ۲ ثانیه). برای سوژه‌هایی با تغییرات کندتر مثل رشد گیاه یا حرکت ابرها، می‌توانید از فاصله‌های ۱۰ ثانیه یا بیشتر استفاده کنید.
چهارم، استفاده از نرم‌افزارهای ویرایش و تدوین حرفه‌ای است. پس از عکاسی، باید فریم‌ها را به کمک نرم‌افزارهایی مثل Adobe Premiere، After Effects یا LRTimelapse به‌درستی مونتاژ و پردازش کنید.
در نهایت، برای ضبط تایم‌لپس حرفه‌ای باید صبر، برنامه‌ریزی و دقت را با هم ترکیب کنید. زمانی که ویدیوی نهایی را می‌بینید و نتیجه ساعت‌ها انتظار را در چند ثانیه مرور می‌کنید، مطمئناً از تلاش خود لذت خواهید برد.
تایم‌لپس (Time-lapse) یکی از جذاب‌ترین تکنیک‌های تصویربرداری است که با فشرده‌سازی زمان، می‌تواند تحولاتی که در مدت طولانی رخ می‌دهند را در چند ثانیه به تصویر بکشد. از طلوع و غروب خورشید گرفته تا رشد گیاهان یا حرکت ابرها، همگی سوژه‌های خوبی برای تایم‌لپس هستند. اما برای رسیدن به نتیجه‌ای چشم‌نواز، باید با اصول ضبط تایم‌لپس حرفه‌ای آشنا باشید.
اولین و مهم‌ترین نکته، ثبات دوربین است. استفاده از سه‌پایه مقاوم یا پایه‌های مخصوص تایم‌لپس، مانع از لرزش تصویر می‌شود. هرگونه جابه‌جایی حتی جزئی در طول زمان، می‌تواند نتیجه نهایی را خراب کند.
نکته دوم، تنظیمات دستی دوربین است. باید فوکوس، نوردهی (Exposure)، و تراز سفیدی (White Balance) را به‌صورت دستی تنظیم کنید تا در طول مدت فیلم‌برداری تغییری نکنند. تغییرات خودکار باعث پرش و ناپایداری در ویدیو خواهند شد.
سوم، انتخاب فواصل زمانی مناسب بین فریم‌ها است. اگر از صحنه‌ای با حرکت سریع (مثل خیابان شلوغ) فیلم‌برداری می‌کنید، فواصل بین فریم‌ها باید کوتاه‌تر باشد (مثلاً ۱ یا ۲ ثانیه). برای سوژه‌هایی با تغییرات کندتر مثل رشد گیاه یا حرکت ابرها، می‌توانید از فاصله‌های ۱۰ ثانیه یا بیشتر استفاده کنید.
چهارم، استفاده از نرم‌افزارهای ویرایش و تدوین حرفه‌ای است. پس از عکاسی، باید فریم‌ها را به کمک نرم‌افزارهایی مثل Adobe Premiere، After Effects یا LRTimelapse به‌درستی مونتاژ و پردازش کنید.
در نهایت، برای ضبط تایم‌لپس حرفه‌ای باید صبر، برنامه‌ریزی و دقت را با هم ترکیب کنید. زمانی که ویدیوی نهایی را می‌بینید و نتیجه ساعت‌ها انتظار را در چند ثانیه مرور می‌کنید، مطمئناً از تلاش خود لذت خواهید برد.
هنر؛ زبان بیکلام احساس و خلاقیت انسان